Kłusak orłowski to bodaj najbardziej znany rosyjski koń, a przy tym najstarsza na świecie rasa kłusaków. Jest koniem eleganckim i szybkim i chętnie wykorzystuje się go do uszlachetniania innych ras. Pochodzi od jednego przodka-założycielem rasy było gier Bars I.
Na cześć księcia Orłowa
Rasę wyhodowano w stadninie Chrenowskoje należącą do księcia Aleksandra Orłowa ( 1737- 1808) i nazwano jego imieniem. Książę był człowiekiem światowym, widział wspaniałe konie, ale o tych ze swojej ojczyzny nie miał najlepszego zdania. Dlatego do własnej stadniny Orłow sprowadzał konie duńskie, meklemburskie, holenderskie i arabskie. W 1780 roku udało mu się kupić w Turcji przepięknego siwka arabskiego o swojsko brzmiącym imieniu Śmietanka. Posłużył on do pokrycia kilku klaczy ze stadniny Orłow - książę nie wiedział wprawdzie, jaki będzie rezultat tych krzyżówek, ale rezultat przeszedł jego najśmielsze oczekiwania.
Śmietanka żył jednak krótko i zdążył pozostawić po sobie tylko pięcioro potomstwa. Jednym z nich był ogierek Połkan, który gdy dorósł został sparowany z holenderską klacz. Na świat przyszedł Bars I, założyciel rasy kłusaków orłowskich. Przekazał on swoim synom, Lebiedziowi i Liubiesnemu ognisty temperament i doskonałe warunki fizyczne. Predyspozycje do kłusowania są dziedzictwem po jego matce.
W ROSJI kłusak orłowski jest czymś więcej niż świetnym kłusakiem i cenionym uszlachetniaczem ras. To symbol starej dobrej Rosji, przypominający jeszcze carskie czasy, gdzie zaciągnięty do trojki dawał o sobie znać z daleka wesołym pobrzękiwanie dzwonków przy eleganckiej uprzęży.
W Rosji hoduje się obecnie około 30 000 kłusaków orłowskich. Mimo, że w sporcie zaprzęgowym ustępują one nieco kłusakom amerykańskim i rosyjskim, nadal biorą udział w różnego rodzaju zawodach.
Rasa do uszlachetniania.
Od roku 1834 zaczęto angażować kłusaki orłowskie do wyścigów kłusaków w Rosji. Okazało się jednak, że nie dorównują one szybkością amerykańskim kłusakom, dlatego postanowiono poddać najlepsze konie krzyżówkom z końmi zza oceanu. W ten sposób powstał kłusak rosyjski, uznany jako nowa rasa w 1945 roku.
Przed epoka traktorów i samochodów ciężarowych rosyjskim właścicielom ziemskim zależało na poprawie właściwości ich koni pociągowych. Krzyżówki z kłusakami orłowskimi okazały się pod tym względem niezwykle skuteczne.
WYZNACZNIKI RASY
Dziś kłusak orłowski hodowany jest w ponad 30 państwowych rosyjskich stadninach, porozrzucanych od siebie o tysiące kilometrów, w skrajnych zakątkach Federacji Rosyjskiej. Tłumaczy to pewne różnice w ramach tej samej bądź co bądź rasy.
POCHODZENIE
Rasa założona w okolicach Moskwy dziś hodowana jest niemal na całym obszarze byłego związku radzieckiego. Kłusak orłowski w zadziwiający sposób przystosował się do ogromnych odmienności klimatycznych swojej ogromnej ojczyzny.
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE
Różnorodne wpływy, które przyczyniły się do polepszenia tej rasy, odpowiadają za szczególny pokrój kłusaka orłowskiego. Spośród innych kłusaków wyróżnia go niezwykle lekka budowa ciała.
WYGLĄD
Kłusak orłowski wykazuje wprawdzie- zależnie od linii rodowodowej – pewne różnice w budowie, ale dla wszystkich wspólne są lekkość i doskonałe proporcje. Sucha głowa zdradza wpływ krwi orientalnej; szyja jest długa i wysoko osadzona. Kłusak orłowski ma szeroką i głęboką pierś i długą kłodę z prostym grzbietem. Zad jest silny i szeroki, lędźwie dobrze związane, a ogon wysoko osadzony. Koń ma długie i silne nogi z suchymi ścięgnami, niewielkimi szczotkami pęcinowymi, zakończone dużymi kopytami. Po holenderskich krewnych miewa nieproporcjonalnie długie kończyny.
WYSOKOŚC W KŁĘBIE
Około 160 cm .
UMASZCZENIE
Siwe, kare, gniade
CHARAKTER
Kłusak orłowski ma zdecydowany charakter; odznacza się odwagą, wytrzymałością i cierpliwością. W potrójnym zaprzęgu posłusznie ciągnie powóz zwany trojką – na nieskończenie długich trasach, właściwie bez konieczności popędzania go. Radzi sobie z każdą zaspą i każdym brodem, nie zwlekając ani chwili przed pokonaniem przeszkody. Ze względu na te cechy angażuje się go do powożenia i bardzo w tej roli wychwala. Kłusak orłowski jest dobroduszny i niezwykle posłuszny, choć poszczególne linie hodowlane wykazują pewne odstępstwa od ideału.
Tekst: Atlas DeAgostini
